Εργασιακά θέματα Ιανουαρίου 2018
Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018
Περιοδείες σε εργασιακούς χώρους
Επισκέψεις σε εργασιακούς χώρους πραγματοποίησε το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου, τις τελευταίες εβδομάδες. Συγκεκριμένα, επισκεφθήκαμε και συνομιλήσαμε με Συναδέλφους στα Καταστήματα ΑΙΓΑΛΕΩ, ΝΙΚΑΙΑ Ι, ΝΙΚΑΙΑ ΙΙ, ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ, ΑΓΙΟ ΑΝΤΩΝΙΟ και στο Παρασκευαστήριο Έτοιμων Φαγητών. Συναντήσαμε ανθρώπους ευγενικούς, χαμογελαστούς, εγκάρδιους που μας υποδέχτηκαν και μας φιλοξένησαν με τον πιο θερμό τρόπο. Δεν είναι ότι τους λείπουν τα προβλήματα ούτε τα άγχη, εργασιακά και οικογενειακά. Μοχθούν καθημερινά για να ζήσουν τα σπίτια τους, να εξυπηρετήσουν εκατοντάδες συνανθρώπους τους που ο καθένας – όπως και εμείς άλλωστε – έχει τις δικές του παραξενιές. Οι Συνάδελφοι όμως δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να γίνουν μίζεροι, να χάσουν το χαμόγελό τους. Το έχουμε πει πολλές φορές και θα το ξαναπούμε: Τις εξαιρετικές επιχειρήσεις τις κάνουν οι εξαιρετικοί άνθρωποι!
Συγκέντρωση για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας στο «The Mall Athens»
Το Σωματείο μας συμμετείχε ‐ για μία ακόμη φορά ‐ την προηγούμενη Κυριακή 14.1 στη συγκέντρωση που οργάνωσε η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος στο εμπορικό κέντρο «The Mall Athens» στο Μαρούσι.
Περί μνημονίων…
Την προηγούμενη Δευτέρα 15.1. συμμετείχαμε στο συλλαλητήριο διαμαρτυρίας που οργάνωσαν τα Συνδικάτα έξω από τη Βουλή, όπου ψηφίζονταν ‐ με τη γνωστή και αγαπημένη διαδικασία του κατεπείγοντος ‐ τα προαπαιτούμενα μέτρα για το κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης. Με ένα από αυτά τα μέτρα αρχίζει το «ξήλωμα» του συνδικαλιστικού νόμου, καθώς θεσπίζονται αυστηρότερες προϋποθέσεις για την κήρυξη απεργίας από πρωτοβάθμια σωματεία (επιχειρησιακά δηλαδή και κλαδικά).
Στις περίπου 1.500 σελίδες του πολυνομοσχεδίου περιλαμβάνονταν πολύ σοβαρά ‐ και άσχετα μεταξύ τους ‐ ζητήματα, από τις προϋποθέσεις για την κήρυξη απεργίας και τα επιδόματα παιδιών μέχρι τις ποινές για εξαπάτηση καταναλωτών, την ίδρυση καζίνο και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Αν είχαμε το θάρρος ως κοινωνία, δεκάδες από αυτά τα θέματα θα έπρεπε να τα είχαμε επανεξετάσει με σοβαρό και υπεύθυνο τρόπο πριν από τουλάχιστον 15 χρόνια. Τότε που είχαμε ακόμη την πολυτέλεια του χρόνου, που δεν ήμασταν με το μαχαίρι στο λαιμό για την εκταμίευση μίας ακόμη "επόμενης δόσης". Θα έπρεπε να είχαμε δημιουργήσει έναν άλλο μνημόνιο τότε, με τους δικούς μας όμως όρους, το οποίο θα προστάτευε τα πραγματικά λαϊκά και εθνικά συμφέροντα με τρόπο μόνιμο και ολοκληρωμένο, χωρίς τα δημοφιλή ημίμετρα τα οποία εξασφάλιζαν προσωρινά πολιτικά οφέλη στους κυβερνώντες και επέτρεπαν σε εμάς να έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας.
Δεν τολμήσαμε γιατί φοβηθήκαμε μήπως μας χαρακτηρίσουν "πουλημένους" που ανοίγουμε τέτοια θέματα. Τώρα τα ξεπουλάμε όλα. Αφήσαμε να ρημάξει το σπίτι μας και όταν φθάσαμε στο απόλυτο αδιέξοδο, καλέσαμε τους ξένους να μας δώσουν λύσεις γιατί αυτοί ξέρουν καλύτερα (!) Το "όχι σε όλα" που γράφαμε κάποτε στους τοίχους, που τραγουδούσαμε ‐ με κρυφή περηφάνια, ρομαντισμό και αφέλεια ίσως ‐ έγινε στην πράξη, λόγω ανάγκης "ναι σε όλα". Ποτέ όμως δεν είναι αργά…